Het gaat deze week om en over ons. We zijn amper te vinden in de top van het bedrijfsleven. Té afwezig in de Meierijstadse gemeenteraden. En op internationale vrouwendag vraagt men zich natuurlijk af hoe dat komt. Alsof we naast de zorg voor onze kinderen en ouders, het huishouden en die part time baan ook maar één minuut over hebben. Wij vrouwen hebben amper tijd om te poepen, laat staan voor een carrière als lokale politica.
Dat we onze kwaliteiten zouden onderschatten, lijkt me niet de reden voor het gebrek aan oestrogeen in de raadszaal. We weten heel goed dat we organiseren, analyseren en aanvoelen als de beste, maar íemand moet toch de kinderen naar zwemles brengen en de schone onderbroeken in de kast leggen? Zolang 83% van de mannen full time werkt, scholen luizenmoeders nodig hebben en de kinderopvang nog geen Scandinavische vormen heeft aangenomen, kent onze agenda geen gaten waarin die topbaan of raadsvergadering te proppen is. We kunnen er wel een speciale vrouwendag met bijbehorende powervrouw-uitspraken op social media tegenaan gooien, zolang de term papadag bestaat en we de baan van een vrouw een baantje noemen, is het 364 dagen per jaar mannendag.
Gelukkig snappen steeds meer weldenkende zielen dat vrouwen en mannen elkaar aanvullen en streven ook Schijndelse en Gestelse politieke partijen naar hormonale balans. Voordat je je als mannelijk raadslid nu op de werving van vrouwen stort, even wat dikke tips. Zet om te beginnen onderwijs, kinderopvang en ouderenzorg bovenaan op de agenda. Stop met vergaderen vóór 14:15 uur en haal je kind eens van school. Bedenk vervolgens uit jezelf dat ook jíj kunt koken als je ’t eerst thuis bent en voilà. Wie weet is het in 2048 zomaar 182,5 keer per jaar vrouwendag.
