Ik heb een haat-liefdeverhouding met sleur. Structuur in de dag, ’s avonds de tafel dekken voor de volgende ochtend, thee drinken bij GTST terwijl ik mijn zoons voeten masseer. Ik hou ervan. Maar o wee als ik het op mijn heupen krijg en snak naar sensatie. Dan gooi ik het roer 180 graden om en ga ik 101 dingen tegelijk doen. Totdat ik mijn hartslag niet meer onder de 140 krijg en de regelmaat weer lonkt. Snap je het nog?
Altijd al heb ik een hekel gehad aan sleur en stilstand. Heb nogal wat uitdaging nodig en ben allergisch voor een leven met doorlopende déjà vu’s. En dus haalde ik mijn motorrijbewijs toen de auto saai werd, deed ik twee studies, wisselde ik van baan, werd ik ondernemer, kreeg ik drie kinderen en kuste ik iets meer dan één kikker. Voor mijn zoons zorgen terwijl ik non stop werk, mijn huishouden run, mijn lichaam en sociaal leven onderhoud en ondertussen de hond uitlaat? Afwisseling geeft het leven glans, zeg ik altijd. Terwijl ik via de supermarkt van kantoor naar het voetbalveld race. Jezus, ik lijk wel gek.
Rust en voorspelbaarheid, dáár verlang ik naar. Ik leg onze kleren voor morgen klaar, trek mijn joggingbroek aan en ga elke woensdagochtend dweilen. Ik eet ’s morgens één boterham met kaas en één met hagelslag. Knappe kop die dit gewoontedier van haar vaste schema af krijgt. Ik vouw de was, vertrek om drie voor twaalf van kantoor om thuis te lunchen en lees een boekje met mijn zoon. Elke avond. Steeds weer opnieuw. Heerlijk. Totdat ik in slaap val van verveling. Godver, ik maak ook níks mee. Ik wil het huis uit. Ik word gek!
En ja hoor, daar ga ik weer. Als een dolle nieuwe opdrachten binnenhalen en avondjes uit plannen tot ik erbij neerval. Heb ik eindelijk eens tijd om uit mijn neus te eten, ga ik actief op zoek naar prikkels. En zit ik onder de stress, dan snak ik naar saai. Dit is vast niet de beste manier om met een haat-liefdeverhouding om te gaan, laat staan hem te doorbreken. Is dit omdat ik een vrouw ben? Is het onze generatie? Heb ik ADHD of is het misschien typisch Femke? Wie het weet, mag het zeggen.
Ik ga nu eerst mijn vriendje maar geruststellen. Misschien is het nodig na deze column.
