Het is zaterdagavond 23.00 uur en ik ga weg van een feestje. Elk wijntje is afgeslagen, de klok keurig in de gaten gehouden en de tijd gekomen. Ik mag mijn zoon ophalen van zijn eerste ‘fuif’. Ik mijmer weg en denk aan míjn tijd in groep 8. Aan oogcontact met de leukste jongen van de klas. Aan slowen op Milli Vanilli. Aan voorzichtige eerste kussen. Whaaahaaa. Zou mijn jongen ook…?
Al kan ik me er nog niks bij voorstellen, hij weet écht wel hoe en wat. Door internet, een open opvoeding en seksuele voorlichting vanaf de onderbouw zijn onze kinderen tegenwoordig sneller dan snel op de hoogte. Waar ik destijds werd voorgelicht met ’n boekje van de Rutgers Stichting, dat mijn moeder op mijn bed gelegd had, praten we tegenwoordig gewoon met onze kinderen over vrijen, schaamhaar, dildo’s en condooms. En doen we het zelf niet, dan doet dr. Corrie of YouTube het wel voor ons. Maaaaar, en dit is best een geruststelling vind ik, het feit dat de kinderen van deze tijd op jongere leeftijd alles weten, betekent niet dat ze eerder actief zijn dan wij vroeger. De gemiddelde leeftijd voor een eerste zoen ligt anno 2015 nog steeds op 13 à 14 jaar. En seks volgt een jaar of drie later. Pfiieeeuwww. Dat klinkt acceptabel.
Terug naar mijn zoon in groep 8. Hij gaat naar kinderfeestjes die steeds minder van het kaliber koekhappen/spijkerpoepen zijn. Waar hij eerder deze week nog vroeg of hij bij dat klassenfeest ook kon voetballen, vroeg hij eerder deze avond of die nieuwe spijkerbroek al uitgewassen was. Het kan snel gaan. De gel is niet aan te slepen en elke ochtend hangt hij met zijn hoofd onder de kraan. Bij het wegbrengen een paar uur geleden zag ik discolampen, cola en meisjes met mascara. Slik. Ik geef een dot extra gas.
Knalrood en bezweet tref ik hem aan, mijn elfjarige kerel. Volgens de moeder van de jarige viel het springkussen, dat er toevallig stond voor het familiefeest de volgende dag, nog het meest in de smaak. Hijzelf verkondigt op de terugweg dat die meisjes ‘echt denken dat ze mooier worden van die make-up’ en ‘alleen maar aandacht voor hun telefoon hebben’. Geen kusjeskring dus. Geen flesje draaien of Truth or Dare.
Zie je wel. We hebben nog even.
