Sinds sport, horeca en toerisme op z’n gat liggen, een bioscoopje pikken er niet in zit en we onze euro’s en tijd niet kunnen besteden aan sauna of theater, is vissen onze nieuwe nationale hobby. Net als tuinieren en klussen, met megaomzetten voor Van Cranenbroek en De Wit tot gevolg. Ook ik heb besloten mijn vakantiegeld niet voor mezelf te houden. Uit respect voor de lokale economie heb ik een coronavriendelijke hobby uitgezocht.
Zoals altijd al was en altijd zal zijn: de een z’n dood is de ander z’n brood. De ene burger vermaakt zich deze lente aan de rand van het Leysenven in Boxtel of de visvijver aan de Leemputtenweg in Schijndel, resulterend in blije dierenspeciaalzaken en een florerende sportvisserij. De andere is druk in de weer met achtertuin, aanbouw of vijver, wat plaatselijke hoveniers, aannemers, bouwmarkten en tuincentra rechtstreeks terugzien in hun liquide middelen.
Met een warme zomer rundum house in het vooruitzicht, ben ook ik gevallen voor water. Alleen ben ik vanaf vanavond niet náást – zoals vijveraanleggend Nederland en al die mannen met hun viskoffers – maar ín het water te vinden. As we speak loopt mijn jacuzzi vol en is de badman alweer gevlogen richting de volgende gelukkige die vandaag zijn bubbelbad geleverd krijgt. ‘Sorry, drink zelf maar op mevrouwtje. Nog vijf baden te gaan’, kreeg ik te horen terwijl ik braaf klaar zat met vers gezette koffie. Op anderhalve meter afstand.
Ja, we moeten het met z’n allen doen, aldus Rutte. Nou, ik heb voorlopig mijn aandeel geleverd. Alleen nog even de laatste euro’s uit mijn portemonnee inwisselen voor een pot chloortabletten en ik zak met een gerust hart onderuit. Wat doe jij om de economie overeind te houden? Namens tout Nederland: alvast bedankt.
