Daar zitten we dan. In de auto met z’n zessen Sinterklaas Kapoentje te zingen. Zoals elk jaar krijgen onze zoons hun sinterklaascadeautjes niet voor niets. Er moet uitgebreid gespeurd worden op Pakjesavond. Ondanks onze scheiding een paar jaar geleden, houden we de gezamenlijke zoektocht met alle plezier in stand. En dus zijn we met z’n allen, inclusief nieuwe vriendin van mijn ex, onderweg van zíjn naar mijn huis. Het moet niet gekker worden!
Zojuist liep ik nog op mijn oude zolder te zoeken naar een aanwijzing voor het volgende pakje. De rommel op de slaapkamers van mijn zoons en de vieze pyjama’s op de badkamer negerend. In een ooghoek zie ik dat de wc-rolhouder nog altijd niet is opgehangen, het gordijn nog steeds scheef hangt en het kozijn nog niet geschilderd is. Verder kan ik me aardig focussen op onze missie van vandaag: cadeautjes vinden. Langer dan een kwartier in dit huis rondlopen, voelt toch altijd een beetje als een flash back naar mijn oude leventje. Ik herken de fotolijstjes aan de muur en het laminaat op de overloop kraakt als vanouds. Dit keer merk ik echter een verschil met vorige jaren. Waar ik toen nog een tikkeltje weemoedig werd bij het aanschouwen van zoveel oud gezinsgeluk, word ik nu overvallen door een gevoel van dankbaarheid. Zelfs het vrouwenondergoed aan de waslijn en de onbekende shampoo in de douche brengen me niet van mijn stuk. Het is goed zo. We doen het prima samen. Onze zoons hebben – ik citeer – de beste pakjesavond ooit en mama maakt de laatste stapjes in het verwerkingsproces. Kijk, dat noem ik nog eens een heerlijk avondje.
Terwijl we al zingend de drie straten naar het andere huis afleggen, voel ik me ontspannen en tevreden. Na het voorlezen van nog meer gedichten, uitpakken van nog meer pakjes, verorberen van nog meer pepernoten en spelen van het hilarische gekke-bekkenkwartet, is het tijd voor ‘Dag Sinterklaasje’. Voor een knuffel en een ‘tot woensdag’ voor twee van de drie Sinterklazen.
Half slapend vraagt mijn zoon bevestiging op de vraag of we het volgend jaar toch wel wéér met z’n allen vieren. “Komt goed schat.” En of we dan weer een speurtocht doen. “Tuurlijk jongen.” Sinterklaas is en blijft een kinderfeest. En sommige tradities moet je in ere houden. Gescheiden of niet gescheiden.
