Duurzaamheid. We hebben er de mond van vol met z’n allen. Totdat het onszelf raakt, dan ‘zal het zo’n vaart niet lopen’. Nee, ik heb het hier niet alleen over de denkwijze van de lokale overheid, die deze week besloten heeft het chemische bestrijdingsmiddel Roundup breed in te gaan zetten, ik heb het ook over die van jou en mij. Geef maar toe.
In Meierijstad gaan we definitief voor het schadelijke glyfosaat in de strijd tegen de verdomde duizendknoop. Want dit verraderlijke onkruid vraagt om grof geschut, aldus de gemeente. Dat de duizendknoop ook met onschuldig heet water, stoom, afdekfolie, een schoffel of grazende schapen uit te roeien is, negeren ze even. Roundup is goedkoop, dat weegt blijkbaar op tegen de factor giftig. Ook in de kwestie ‘weg door Wijboschbroek’ lijken diezelfde euro’s de hoofdrol te spelen. ‘Met een nieuwe weg zijn de bedrijventerreinen beter bereikbaar.’ En die stukken bos die weg moeten dan? Duurzaamheid is leuk als het uitkomt. Euro’s boven aarde, lijkt het motto.
Voordat ik ruzie krijg met de gemeente: jullie ambtenaren zijn natuurlijk ook maar mensen hè. Die net als wij in de supermarkt soms voor de kiloknaller van 5 euro en niet altijd voor de bio-kip van 18 euro gaan. Die ook de afweging moeten maken voor wel of geen zonnepanelen op je huis, warmtepomp op biomassa of elektrische auto op de stoep. Terwijl we het toch van onszelf moeten hebben, blijkt maar weer.
Als wij burgers nu eens het goede voorbeeld gaan geven? Massaal onze vliegvakanties annuleren en duurzame fietsvakanties in de groep gooien hoeft echt niet meteen, maar onze mond dit weekend eens vullen met bio-komkommer kan geen kwaad. Éven de aarde boven euro’s. Wie weet krijgen we de overheid ooit wel mee.
