Over twee weken is het zover. Dan kun je een transgender, ex-gedetineerde en iemand met een angststoornis zien en hen het hemd van het lijf vragen op het 1 Ander Festival. ‘Omdat je deze bijzondere mensen normaal gesproken niet direct ontmoet’, zo lees ik. Euuhhh pardon? Want normaal zitten ze in de dierentuin of zo?!
Ik kan bijna niet geloven dat het bericht over deze menselijke kijkdoos serieus is. Het multiculti Schijndelse festival, dat staat voor diversiteit en saamhorigheid, benadrukt met deze actie juist dat deze mensen anders zijn. Het is ongetwijfeld goed bedoeld, ook van Bibliotheek Meierijstad die deze meet & greet mogelijk maakt, maar hiermee slaan ze de plank finaal mis. Het is net als met dat aapje in de kooi op de kermis. Of de Gay Pride, waarmee je alle stereotypen juist bevestigt en de aandacht legt op het ‘anders zijn’. We zetten toch ook geen doorsnee Jan de Vries op een podium, zodat we kunnen vragen hoe het is om dag in dag uit als ambtenaar te werken, om 18 uur aan de piepers te zitten, getrouwd te zijn met Els, twee kinderen te hebben en op zondag op de koffie te gaan bij je schoonouders? Een speciale tent neerzetten voor 20 bezoekers per sessie en de mens als attractie gebruiken? Doe even normaal.
Iedereen gelijk vinden, betekent volgens mij ook dat je het niet bijzonder vindt als iemand niet gemiddeld is. Dat je net zo gewoon omgaat met die ex-gevangene als met ieder ander, iemand met een schichtige blik niet meteen bestempelt als schijterd en dat je die vrouw die op een man lijkt niet nakijkt alsof ze een bijzondere diersoort is.
Alle mensen écht gelijk behandelen. Ja, dat zou pas normaal zijn. En weer eens een keer wat anders.
