Contant geld sterft uit. Tuurlijk, het duurt nog even voordat we de euro’s in ons antieke muntenalbum kunnen stoppen, maar de illusie dat mijn kleinkinderen hun frikandelbroodjes in de pauze nog cash kunnen afrekenen, heb ik niet. Elektronisch betalen met ons mobieltje wordt ‘t helemaal. En goed nieuws: misschien gaat Gestel wel voorop lopen.
Rabobank en de gemeente Sint-Michielsgestel zijn al twee jaar zoekende naar een nieuwe plek voor een 24-uurs pinautomaat. Als het vinden niet lukt, hebben ze straks na de sloop van winkelcentrum De Hoefijzer niks meer. Het CDA maakt zich hier nogal druk over en blijft liever, zoals de stakkers in Meierijstad en Boxtel, ouderwets flappen tappen uit de muur. Toegevoegd worden aan het moderne rijtje Shanghai, Beijing en Shenzhen – waar pinnen wordt gezien als ‘zóóó jaren tachtig’, jan en alleman al met smartphone betaalt en zelfs bedelaars en straatmuzikanten een geprinte QR-code bij zich hebben – zien ze voorlopig niet zitten.
Ook in Nederland is contant betalen steeds achterhaalder. De buschauffeur, sommige winkels en zelfs collectanten moeten niets meer hebben van fysiek geld, ook met het oog op veiligheid. Contactloos en retourpinnen zijn in opmars, apps als Tikkie megapopulair en early adapters betalen al via hun mobiele telefoon. Vooralsnog kan ik in de voetbalkantine mijn koffie nog gewoon met pinpas afrekenen en betalen mijn klanten nog niet in nieuwerwetse valuta als Bitcoins, maar hoe lang zal dit nog duren?
Analoog verliest van digitaal. Het pinautomaat gaat de videotheek, cd-winkel, het reisbureau en Intertoys achterna. Voordat we het weten is onze portemonnee leeg en gaat Gestel de boeken in als een van de eerste cashloze gemeentes van de Meierij. Ik ben benieuwd. Gaan ze voor een oldschool pinautomaat of kiezen ze voor de trendsettersrol? Ik stel voor dat ze erom tossen daar in de gemeenteraad.
