Het gemiddelde kind heeft een sterkere band met de bloeddorstige pitbull van zijn achter-achterneef dan met de kerk. Omdat pastoor Pieter graag meer jongeren in zijn heilige huis verwelkomt, is hij een actie gestart. Een doppenactie voor KNGF Geleidehonden wel te verstaan. Geen zorgen als je de link tussen honden, doppen en de kerk niet direct ziet, ik was net zo blind als jij.
In de krant lees ik dat ouders en familieleden van alle Gestelse en Dungense basis- en middelbareschoolleerlingen ijverig mee flesdoppen sparen. Ik weet van niks, en twee van mijn kinderen zitten toch echt op Beekvliet. Navraag bij de jongens geeft vragende ogen en schouderophalende gebaren. Kapelaan Pieter Zimmermann vertelt dat de actie de afstand tussen de schooljeugd en de kerk nu al kleiner maakt. Nou, hoe dan? Hebben ze geleerd uit hun doppen te kijken en zien ze de klok op de kerktoren ineens niet meer over het hoofd? Aaien ze voortaan elke hond die op de stoep van het kerkhof loopt? Het kan aan mij liggen, maar ik zie het niet gebeuren dat massa’s scholieren straks de deuren langsgaan voor lege flessen en de opbrengst op zondagochtend in het rieten collectemandje komen gooien.
Wat ik wél zie, is dat de nieuwe Gestelse pastoor alles uit de kast haalt. Hij laat ze van school naar school en school naar kerk fietsen, letters vormen op het schoolplein en ondertussen luisteren naar een indrukwekkend ervaringsverhaal. Hij gooit er ook nog een drone tegenaan om alles vast te leggen, hij moet immers iets om de jeugd van tegenwoordig een beetje te boeien.
Beenspieren, taalgevoel, dierenliefde, een frisdrankverslaving en blindenbegrip. Er is straks een hoop versterkt bij de schoolkinderen. Maar hun band met de kerk? Hou toch op.
